--->

روزنوشت‌ها    
صفحه نخست | پست الکترونیک | گوگل‌خوان نیم‌نگاه

بايگانی ماهانه
دسامبر 2004
ژانویهٔ 2005
فوریهٔ 2005
مارس 2005
آوریل 2005
مهٔ 2005
ژوئن 2005
ژوئیهٔ 2005
اوت 2005
سپتامبر 2005
اکتبر 2005
نوامبر 2005
دسامبر 2005
ژانویهٔ 2006
فوریهٔ 2006
مارس 2006
آوریل 2006
مهٔ 2006
ژوئن 2006
ژوئیهٔ 2006
اوت 2006
سپتامبر 2006
مارس 2007
آوریل 2007
سپتامبر 2007
اکتبر 2007
ژوئیهٔ 2009
اوت 2009
سپتامبر 2009
اکتبر 2009
نوامبر 2009
دسامبر 2009
ژانویهٔ 2010
فوریهٔ 2010
مارس 2010
آوریل 2010
مهٔ 2010
ژوئن 2010
ژوئیهٔ 2010
سپتامبر 2010
فوریهٔ 2011
مارس 2011
دسامبر 2022

شنبه، فروردین ۰۴، ۱۳۸۶
7 آب زنید راه را، هین که نگار می‌رسد

آب زنید راه را، هین که نگار می‌رسد
مژده دهید باغ را، بوی بهار می‌رسد

نوروز موسم خانه‌تکانی است. زمانه‌ی دگرگونی است. گذر نور است از میان غبارهای سال رفته. تنفس دیگرباره است. پر شدن سینه است از رایحه‌ی گل و گلاب. استشمام عطر یاس است و بوی شب‌بو. دیدن هزاررنگ گلبرگ‌های مخملین بنفشه است. بهار موسم دگرگونی است. زمانه‌ی نو شدن است. بهانه‌ای است برای دوباره نوشتن. برای گشودن دلتنگی‌هایی که ماه‌هاست گوشه‌ی دلی لانه کرده‌اند. بهار زیباترین بهانه است برای تبریک... برای بازگشت... برای نوشتن... برای آشکار ساختن علائم حیات در رگ‌های یک انسان... یک وبلاگ... یک قلم.

قدم بهار نورسیده مبارک. چهره‌هاتان همه خندان، سینه‌هاتان همه دلگرم، چشم‌هاتان همه از برق امید درخشان باد. سال نو مبارک.

صفحه نخست پیام ایرانیـان